[اَ] (ع ص، اِ) جِ دَنس، بمعنی آلوده به ریم و مرد آلوده آبرو و زشت خو. || جِ دَنس، بمعنی ریمناکی و چرک. (غیاث).

(اَ دُ) [ ع. ] (اِ.) جِ دَنس ؛ آلوده به چرک، آلوده به زشتخویی.

(اسم) [عربی، جمعِ دَنَس] [قدیمی] [adnās] ۱. = دنس ۲. افراد فرومایه.