[اِ صی یَ / یِ] (از ع، ص نسبی، اِ) درم های قل هواللهی. (مهذب الاسماء). سیم قل هواللهی. اخلاصی.

[اِ صی یَ] (اِخ) (مدرسهء...) از مدارس هرات بزمان سلطان حسین میرزای تیموری. رجوع به حبط ج 2 ص303، 304، 305 و 309 شود. و در وقفنامهء امیر علیشیر نوائی در باب مدرسهء مزبوره آمده است: «و در دو صفهء شرقی و غربی مدرسه دو مدرس معین شده که یکی درس اصول و فروع فقه و دیگری درس اصول و فروع حدیث می گویند، و در هر حلقهء درس یازده تن طلبه مشغول تلمذ می باشند و این مدرسه چون از روی خلوص ساخته شد موسوم به اخلاصیه گردید.» (مقدمهء ترجمهء مجالس النفائس تألیف امیر علیشیر نوائی به اهتمام علی اصغر حکمت ص کا).