[اِ ذَ] (ع اِ) جای فراهم آمدن آب باران. || آبگیر. آبگیر در دشت. (مهذب الاسماء). غدیر. (نصاب). گورآب در صحرا. تالاب. || زمینی که آنرا جدا کنند برای خود. || زمینی که امام آنرا بکسی دهد و ملک کسی نباشد. ج، اخاذ، اخاذات. جج، اُخُذ.