[اَحْ] (ع ص، اِ) جِ حَیّ. زنده ها. زندگان : و لا تحسبنَّ الذین قُتلوا فی سبیل الله امواتاً بل اَحیاءٌ عند ربهم یُرزقون. (قرآن 3/169).
[اِحْ] (ع مص) اِحیا. زنده گردانیدن. زنده کردن : و تواتر دخلها و احیاء اموات و ترفیه ایشان به عدل متعلق است. (کلیله و دمنه).
[اَحْ] (اِخ) آبی است که جنگ عبیده بن حارث فرستادهء پیغمبر صلی الله علیه و آله بدانجا روی داد. و آن در فرودسوی ثنیه المره واقع است. (معجم البلدان). و رجوع بامتاع الاسماع مقریزی جزء اول ص52 شود.
[اَحْ] (اِخ) موضعی است نزدیک مصر منسوب به بنی خزرج. (منتهی الارب). قریه هائی است واقع در کنار نیل از جهت صعید که آنها را احیاء بنی خزرج گویند و آن شامل حیّ کبیر و حیّ صغیر است و بین آنها و فسطاط قریب ده فرسنگ مسافت است. (معجم البلدان).
( اَ) [ ع. ] (ص.) جِ حی. ۱- زندگان. ۲- قبیلهها، خاندانها.
( اِ) [ ع. ] ۱- (مص م.) زنده کردن. ۲- آباد کردن زمین.۳ - (مص ل.) شب را به عبادت گذرانیدن. ۴- شب زنده داری کردن. ۵- (اِمص.) زندگی.
اِحیا (ehyɒ) به معنی شبزندهداری و اَحیا (ahyɒ) به معنی «زندگان» میتوانند به موارد زیر اشاره کنند: