فرهنگ دهخدا

ابجدخوان

[اَ جَ خوا/خا] (نف مرکب)یا طفل ابجدخوان؛ نوآموز در خواندن و نوشتن. سبق خوان. توسعاً، نوآموز یا جاهل در هر چیز که باشد.

فرهنگ معین

ابجدخوان

(~. خا) [ ع - فا. ] (ص مر.) ۱- نو - آموز، تازه کار. ۲- بی سواد.

فرهنگ عمید

ابجدخوان

(صفت فاعلی) [عربی. فارسی] [abjadxān] ۱. کسی که تازه خواندن و نوشتن آغاز کرده است؛ نوآموز. ۲. [مجاز] بی‌تجربه؛ مبتدی.