موارد مصرف: وانكومايسين در موارد محدودي از جمله در پيشگيري و درمان آندوكارديت و عفونت‌ جراحی و ساير عفونتهاي جدي ناشي از كوكسيهاي گرم مثبت (مانند استافيلوكوك مقاوم به پنيسيلينها) مصرف میشود. این دارو به ویژه در درمان عفونتهاي استافیلوکوکی مقاوم به متی‌سیلین در حالاتی از قبیل آبسه مغزی، مننژیت استافیلوکوکی و سپتی‌سمی استفاده میشود. وانكومايسين از راه خوراكي در درمان كوليت پسودوممبران ناشي از آنتيبيوتيكها مصرف میشود.
هشدار: 1- انفوزيون سريع اين دارو‌ها با خطر واكنشهاي آنافيلاكتيك همراه است. 2- محل تزريق دارو در هر بار انفوزيون بايد تغيير داده شود. 3- مصرف اين دارو در بيماران مبتلا به نارسايي كليه و در سالخوردگان بايد با احتياط فراوان صورت گيرد. 4- آزمونهاي شمارش سلولهاي خون، ارزیابی ادرار و سنجش كار كليه در طول درمان با اين دارو ضروري است. آزمون سنجش شنوايي در طول مصرف اين دارو در بيماران سالخورده يا مبتلا به عيب كار كليه بايد انجام شود.
عوارض: 1- انفوزيون سريع اين دارو‌ها با خطر واكنشهاي آنافيلاكتيك همراه است. 2- محل تزريق دارو در هر بار انفوزيون بايد تغيير داده شود. 3- مصرف اين دارو در بيماران مبتلا به نارسايي كليه و در سالخوردگان بايد با احتياط فراوان صورت گيرد. 4- آزمونهاي شمارش سلولهاي خون، ارزیابی ادرار و سنجش كار كليه در طول درمان با اين دارو ضروري است. آزمون سنجش شنوايي در طول مصرف اين دارو در بيماران سالخورده يا مبتلا به عيب كار كليه بايد انجام شود.
تداخل دارویی: مصرف همزمان وانكومايسين با آمينوگليكوزيد‌ها، كاپرئومايسين و دارو‌هاي مدر مؤثر بر قوس هنله احتمال بروز سميت گوشي و كليوي را افزايش ميدهد.