موارد مصرف: سوكسينيلكولين به عنوان كمك بيهوشي براي شلكردن عضلات و تسهيل كنترل بيمار طي تنفسمصنوعي از طريق مكانيكي، همراه با مسددهای عصبي غيردپولاريزان با اثر نسبتاً كوتاه، براي لوله‎گذاري داخل ناي، در جراحي‎‌هاي كوتاهمدت كه شل شدن عضلات ضرورت دارد و دركاهش شدت انقباضات عضلاني ناشي از حملات تشنجي به كار می‌رود.
هشدار: 1- با محلول‌هاي قليایي مخلوط نشود. 2- تكرار مصرف دارو ممكن است باعث بروز مقاومت شود. 3- مصرف دارو ممكن است باعث افزايش غلظت سرمي پتاسيم شود كه منجر به ايست قلبي يا آريتمي در بيماران دچار سوختگي يا ضربه شديد و اختلالات نورولوژيك مي‎شود كه تا هفته‎‌ها و ماه‎ها بعد از ضربه اين اثر باقي مي‎ماند. برادي-‎كاردي و آريتمي قلبي با اين دارو از ساير مسدد‌هاي عصبي-عضلاني شايعتر است. 4- در سوختگي شديد، سميت با ديژيتال يا مصرف اخير آن، نارسایی قلب، بيماري دژنراتيو يا ديستروفي عصبي-عضلاني، فلج نيمه تحتاني بدن، زیادی پتاسیم خون، صدمات نخاعي، ضربه شديد، كمخوني شديد، دهيدراتاسيون، مصرف حشره‎كش‎‌هاي سمي براي عصب يا ديگر مهاركنندگان كوليناستراز، بيماري شديد كبد يا سيروز، سوءتغذيه، صفات نهفته ارثي، ضايعات چشمي، گلوكوم، جراحي چشم، شكستگي يا اسپاسم عضله و هيپرترمي بدخيم با احتياط مصرف شود. 5- ميزان و شدت بروز برادي‎كاردي و افت فشار خون ناشي از دارو همراه با ضد درد‌هاي مخدر افزایش مییابد. 6- مصرف مكرر يا بلندمدت دارو ممكن است انسداد عصبي-عضلاني شبيه به انسداد حاصل از دارو‌هاي مسددعصبي-عضلاني غيردپولاريزان ايجاد كند كه اين حالت منجر به بروز ضعف مداوم تنفسي يا آپنه خواهد شد. براي به حداقل رساندن خطر مصرف بيش از حد توصيه مي‎شود از يك تحريك‎كننده اعصاب محيطي، براي پيگيري پاسخ بيمار به دارو استفاده شود.
عوارض: 1- با محلول‌هاي قليایي مخلوط نشود. 2- تكرار مصرف دارو ممكن است باعث بروز مقاومت شود. 3- مصرف دارو ممكن است باعث افزايش غلظت سرمي پتاسيم شود كه منجر به ايست قلبي يا آريتمي در بيماران دچار سوختگي يا ضربه شديد و اختلالات نورولوژيك مي‎شود كه تا هفته‎‌ها و ماه‎ها بعد از ضربه اين اثر باقي مي‎ماند. برادي-‎كاردي و آريتمي قلبي با اين دارو از ساير مسدد‌هاي عصبي-عضلاني شايعتر است. 4- در سوختگي شديد، سميت با ديژيتال يا مصرف اخير آن، نارسایی قلب، بيماري دژنراتيو يا ديستروفي عصبي-عضلاني، فلج نيمه تحتاني بدن، زیادی پتاسیم خون، صدمات نخاعي، ضربه شديد، كمخوني شديد، دهيدراتاسيون، مصرف حشره‎كش‎‌هاي سمي براي عصب يا ديگر مهاركنندگان كوليناستراز، بيماري شديد كبد يا سيروز، سوءتغذيه، صفات نهفته ارثي، ضايعات چشمي، گلوكوم، جراحي چشم، شكستگي يا اسپاسم عضله و هيپرترمي بدخيم با احتياط مصرف شود. 5- ميزان و شدت بروز برادي‎كاردي و افت فشار خون ناشي از دارو همراه با ضد درد‌هاي مخدر افزایش مییابد. 6- مصرف مكرر يا بلندمدت دارو ممكن است انسداد عصبي-عضلاني شبيه به انسداد حاصل از دارو‌هاي مسددعصبي-عضلاني غيردپولاريزان ايجاد كند كه اين حالت منجر به بروز ضعف مداوم تنفسي يا آپنه خواهد شد. براي به حداقل رساندن خطر مصرف بيش از حد توصيه مي‎شود از يك تحريك‎كننده اعصاب محيطي، براي پيگيري پاسخ بيمار به دارو استفاده شود.
تداخل دارویی: مصرف همزمان دارو با آمينوگليكوزيد‌ها، بي‎حس‎كننده‎هاي موضعي تزريقي، كاپرئومايسين، خون سيتراته، كليندامايسين، لينكومايسين، پلي‎ميكسين‎‌ها، مهاركننده‎هاي كوليناستراز، حشره‎كش‎‌هايي كه سميت عصبي دارند، گليكوزيد‌هاي ديژيتالي، پروكائينآميد، كينيدين و فيزوستيگمين باعث تشديد و يا طولاني شدن اثرات و عوارض سوكسينيلكولين مي‎شود.
نکات: 1- كودكان به خصوص به اثرات ميوگلوبينمي، ميوگلوبينوري و قلبي دارو حساستر هستند. مصرف مقادير كم توبوكورارين قبل از سوكسينيل-كولين، شيوع ميوگلوبينمي را كاهش مي‎دهد. 2- تقويت اثر بيهوش‎كننده‎هاي استنشاقي هيدروكربنه توسط سوكسينيلكولين كمتر از مسددهای عصبي-عضلاني غيردپولاريزان است. 3- طول و شدت اثر دارو در هيپرترمي و هيپوترمي افزايش مي‎يابد. 4- مقدار آزمون 10میلیگرم براي تعيين حساسيت بيمار و زمان بازيابي به كار می‌رود. در بيماراني كه ميزان فعاليت آنزيم پسودوكوليناستراز در آنها كم است، به دليل حساسيت غيرمعمول به اثرات سوكسينيلكولين، ممكن است به كاهش مقدار مصرف دارو نياز باشد. در اين مورد مقدار آزمون 10-5 میلیگرم می‌باشد. 5- براي كاهش فاسيكوله شدن عضلات، مقدار كمي از داروي غيردپولاريزان، ممكن است قبل از مصرف سوكسينيلكولين، به كار رود. 6- دارو اثر شناختهشد‌هاي روي هوشياري يا آستانه درد ندارد. لذا در جراحي بايد مقدار كافي از داروي بيهوشي به كار رود.