Fluoxetine, sold under the brand name Prozac, among others, is an antidepressant medication of the selective serotonin reuptake inhibitor (SSRI) class used for the treatment of major depressive disorder, anxiety, obsessive–compulsive disorder (OCD), panic disorder, premenstrual dysphoric disorder, and bulimia nervosa. It is also approved for treatment of major depressive disorder in adolescents and children 8 years of age and over. It has also been used to treat premature ejaculation. Fluoxetine is taken by mouth.
موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.
هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز، اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مييابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مييابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فنيتوئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.
نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خوابآلودگي، نارسايي درتصميمگيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.
هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز، اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مييابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مييابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فنيتوئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.
نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خوابآلودگي، نارسايي درتصميمگيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.
هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز، اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مييابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مييابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فنيتوئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.
نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خوابآلودگي، نارسايي درتصميمگيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.
هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز، اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مييابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مييابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فنيتوئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.
نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خوابآلودگي، نارسايي درتصميمگيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.
هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز، اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مييابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مييابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فنيتوئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.
نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خوابآلودگي، نارسايي درتصميمگيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.
موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.
هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك، سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.
تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركنندههاي مونوآمين اكسيداز، اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مييابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مييابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فنيتوئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.
نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خوابآلودگي، نارسايي درتصميمگيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشينآلاتي كه نياز به هوشياري دارند، بايد احتياط نمود.