ونلافاکسین (Venlafaxine) (که با نام‌‌ های تجاری:اِفِکسُور ، فلاکسور ، ونلاکسین ، دپرکسین ، ولفیکس ، ونلافکس ، ونلاسک ، ونکس ، دپریلکس ، آلوینتا و... به فروش میرسد یک داروی ضدافسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین، نوراپی نفرین و به میزان نسبتاً کمتری دوپامین است. این دارو نخست در سالِ ۱۹۹۳ ارائه شد و برای درمانِ اختلال افسردگی اساسی، اختلال وسواس فکری-عملی، اختلال خودبیمارانگاری، اختلال اضطراب جدایی، اختلالات شخصیت، اختلال کم‌توجهی بیش‌فعالی، الکلیسم، درمان کمکی علائم غالباً روانی ترک سوء مصرف مواد، اختلال وسواسی-جبری، اختلال اضطراب فراگیر، اختلال اضطراب اجتماعی و اختلال پانیک تجویز می‌شود. ونلافاکسین بیشتر از سایر داروهای ضد افسردگی حالت مانیا و سرخوشی، گاهی اوقات بلافاصله پس از مصرف در فرد ایجاد می کند. از این رو یکی از برترین داروهای ضد افسردگی به شمار می رود. به خصوص برای کسانی که دارای افسردگی های حاد و مالیخولیایی هستند، به هر حال ونلافاکسین مهارگر متوسط تا قوی بازجذب دوپامین است. این دارو ممکن است، فاز مانیا یا هیپومانیا اختلال دوقطبی را به شدت تشدید کند. همچنین علائم ترک آن از دیگر داروهای ضد افسردگی به خصوص از بُعد روانی سخت‌تر است. ونلافاکسین در کبد کاتالیز گسترده‌ای داشته و چون عمدتاً از طریق ایزوآنزیم سیتوکروم پی ۴۵۰ تجزیه می گردد با داروهای زیادی نیز تداخل دارد. این دارو در ۲۹٪ مصرف‌کنندگان با گیجی و خواب آلودگی مخصوصاً در دوزهای اولیه مصرف همراه بوده و در ۷۱٪ مصرف کنندگان با اضطراب و بیقراری همراه بوده است. ونلافاکسین برای اولین بار توسط شرکت داروسازی آمریکایی فایزر با نام تجاری اِفِکسور ساخته و مجوز FDA را پس از مدت کوتاهی؛ دریافت کرد.

فرهنگ دارویی

ونلافاکسین پیوسته رهش 37.5

موارد مصرف: این دارو در درمان افسردگی شدید و اضطراب جنرالیزه به کار میرود.

هشدار: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

عوارض: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

تداخل دارویی: مصرف همزمان این دارو با کلوزاپین می‎تواند منجر به افزایش غلظت خونی کلوزاپین و بروز عوارض ناخواسته از جمله تشنج شود. مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز، مصرف این دارو نباید تا 14 روز پس از قطع مصرف مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز مصرف شود. همچنین مصرف داروهای مونوآمین اکسیداز باید پس از 7 روز از قطع مصرف ونلافاکسین شروع شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای سروتونرژیک، ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونرژیک شود. این دارو زمان پرترومبین و زمان ترومبوپلاستین پارشیال را در بیماران تحت درمان با وارفارین افزایش می‎دهد. مصرف همزمان سایمتیدین با این دارو می‎تواند منجر به افزایش غلظت پلاسمایی ونلافاکسین شود. این تداخل به ویژه در سالمندان، بیماران مبتلا به پرفشار ی خون یا اختلالات کبدی اهمیت دارد

نکات: 1- برای حصول به اثر درمانی مطلوب، ممکن است 4 هفته یا بیشتر زمان مورد نیاز باشد. 2- در صورت بروز عوارض گوارشی می‎توان دارو را همراه غذا مصرف کرد. 3- قطع مصرف دارو باید به تدریج و با نظر پزشک انجام شود. 4- به دلیل احتمال بروز سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 5- به دلیل اختلالات بینایی، خوابآلودگی، در صورت رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری و دقت دارند باید احتیاط کرد. 6- به دلیل افزایش خطر اقدام به خودکشی، به ویژه در اوایل درمان با این دارو، بستگان و افرادی که از بیمار نگهداری می‎کنند، باید هر گونه تغییر مشکوک در رفتار بیمار و وخیم شدن وضعیت افسردگی او را به پزشک اطلاع دهند. 10- در صورت بروز هر گونه واکنش آلرژیک مانند بثورات جلدی یا کهیر، باید مراتب فوراً به اطلاع پزشک رسانده شود. ‎

فرهنگ دارویی

ونلافاکسین

موارد مصرف: این دارو در درمان افسردگی شدید و اضطراب جنرالیزه به کار میرود.

هشدار: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

عوارض: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

تداخل دارویی: مصرف همزمان این دارو با کلوزاپین می‎تواند منجر به افزایش غلظت خونی کلوزاپین و بروز عوارض ناخواسته از جمله تشنج شود. مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز، مصرف این دارو نباید تا 14 روز پس از قطع مصرف مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز مصرف شود. همچنین مصرف داروهای مونوآمین اکسیداز باید پس از 7 روز از قطع مصرف ونلافاکسین شروع شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای سروتونرژیک، ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونرژیک شود. این دارو زمان پرترومبین و زمان ترومبوپلاستین پارشیال را در بیماران تحت درمان با وارفارین افزایش می‎دهد. مصرف همزمان سایمتیدین با این دارو می‎تواند منجر به افزایش غلظت پلاسمایی ونلافاکسین شود. این تداخل به ویژه در سالمندان، بیماران مبتلا به پرفشار ی خون یا اختلالات کبدی اهمیت دارد

نکات: 1- برای حصول به اثر درمانی مطلوب، ممکن است 4 هفته یا بیشتر زمان مورد نیاز باشد. 2- در صورت بروز عوارض گوارشی می‎توان دارو را همراه غذا مصرف کرد. 3- قطع مصرف دارو باید به تدریج و با نظر پزشک انجام شود. 4- به دلیل احتمال بروز سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 5- به دلیل اختلالات بینایی، خوابآلودگی، در صورت رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری و دقت دارند باید احتیاط کرد. 6- به دلیل افزایش خطر اقدام به خودکشی، به ویژه در اوایل درمان با این دارو، بستگان و افرادی که از بیمار نگهداری می‎کنند، باید هر گونه تغییر مشکوک در رفتار بیمار و وخیم شدن وضعیت افسردگی او را به پزشک اطلاع دهند. 10- در صورت بروز هر گونه واکنش آلرژیک مانند بثورات جلدی یا کهیر، باید مراتب فوراً به اطلاع پزشک رسانده شود. ‎

موارد مصرف: این دارو در درمان افسردگی شدید و اضطراب جنرالیزه به کار میرود.

هشدار: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

عوارض: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

تداخل دارویی: مصرف همزمان این دارو با کلوزاپین می‎تواند منجر به افزایش غلظت خونی کلوزاپین و بروز عوارض ناخواسته از جمله تشنج شود. مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز، مصرف این دارو نباید تا 14 روز پس از قطع مصرف مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز مصرف شود. همچنین مصرف داروهای مونوآمین اکسیداز باید پس از 7 روز از قطع مصرف ونلافاکسین شروع شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای سروتونرژیک، ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونرژیک شود. این دارو زمان پرترومبین و زمان ترومبوپلاستین پارشیال را در بیماران تحت درمان با وارفارین افزایش می‎دهد. مصرف همزمان سایمتیدین با این دارو می‎تواند منجر به افزایش غلظت پلاسمایی ونلافاکسین شود. این تداخل به ویژه در سالمندان، بیماران مبتلا به پرفشار ی خون یا اختلالات کبدی اهمیت دارد

نکات: 1- برای حصول به اثر درمانی مطلوب، ممکن است 4 هفته یا بیشتر زمان مورد نیاز باشد. 2- در صورت بروز عوارض گوارشی می‎توان دارو را همراه غذا مصرف کرد. 3- قطع مصرف دارو باید به تدریج و با نظر پزشک انجام شود. 4- به دلیل احتمال بروز سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 5- به دلیل اختلالات بینایی، خوابآلودگی، در صورت رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری و دقت دارند باید احتیاط کرد. 6- به دلیل افزایش خطر اقدام به خودکشی، به ویژه در اوایل درمان با این دارو، بستگان و افرادی که از بیمار نگهداری می‎کنند، باید هر گونه تغییر مشکوک در رفتار بیمار و وخیم شدن وضعیت افسردگی او را به پزشک اطلاع دهند. 10- در صورت بروز هر گونه واکنش آلرژیک مانند بثورات جلدی یا کهیر، باید مراتب فوراً به اطلاع پزشک رسانده شود. ‎

فرهنگ دارویی

ونلافاکسین-حکیم

موارد مصرف: این دارو در درمان افسردگی شدید و اضطراب جنرالیزه به کار میرود.

هشدار: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

عوارض: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

تداخل دارویی: مصرف همزمان این دارو با کلوزاپین می‎تواند منجر به افزایش غلظت خونی کلوزاپین و بروز عوارض ناخواسته از جمله تشنج شود. مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز، مصرف این دارو نباید تا 14 روز پس از قطع مصرف مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز مصرف شود. همچنین مصرف داروهای مونوآمین اکسیداز باید پس از 7 روز از قطع مصرف ونلافاکسین شروع شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای سروتونرژیک، ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونرژیک شود. این دارو زمان پرترومبین و زمان ترومبوپلاستین پارشیال را در بیماران تحت درمان با وارفارین افزایش می‎دهد. مصرف همزمان سایمتیدین با این دارو می‎تواند منجر به افزایش غلظت پلاسمایی ونلافاکسین شود. این تداخل به ویژه در سالمندان، بیماران مبتلا به پرفشار ی خون یا اختلالات کبدی اهمیت دارد

نکات: 1- برای حصول به اثر درمانی مطلوب، ممکن است 4 هفته یا بیشتر زمان مورد نیاز باشد. 2- در صورت بروز عوارض گوارشی می‎توان دارو را همراه غذا مصرف کرد. 3- قطع مصرف دارو باید به تدریج و با نظر پزشک انجام شود. 4- به دلیل احتمال بروز سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 5- به دلیل اختلالات بینایی، خوابآلودگی، در صورت رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری و دقت دارند باید احتیاط کرد. 6- به دلیل افزایش خطر اقدام به خودکشی، به ویژه در اوایل درمان با این دارو، بستگان و افرادی که از بیمار نگهداری می‎کنند، باید هر گونه تغییر مشکوک در رفتار بیمار و وخیم شدن وضعیت افسردگی او را به پزشک اطلاع دهند. 10- در صورت بروز هر گونه واکنش آلرژیک مانند بثورات جلدی یا کهیر، باید مراتب فوراً به اطلاع پزشک رسانده شود. ‎

موارد مصرف: این دارو در درمان افسردگی شدید و اضطراب جنرالیزه به کار میرود.

هشدار: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

عوارض: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

تداخل دارویی: مصرف همزمان این دارو با کلوزاپین می‎تواند منجر به افزایش غلظت خونی کلوزاپین و بروز عوارض ناخواسته از جمله تشنج شود. مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز، مصرف این دارو نباید تا 14 روز پس از قطع مصرف مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز مصرف شود. همچنین مصرف داروهای مونوآمین اکسیداز باید پس از 7 روز از قطع مصرف ونلافاکسین شروع شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای سروتونرژیک، ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونرژیک شود. این دارو زمان پرترومبین و زمان ترومبوپلاستین پارشیال را در بیماران تحت درمان با وارفارین افزایش می‎دهد. مصرف همزمان سایمتیدین با این دارو می‎تواند منجر به افزایش غلظت پلاسمایی ونلافاکسین شود. این تداخل به ویژه در سالمندان، بیماران مبتلا به پرفشار ی خون یا اختلالات کبدی اهمیت دارد

نکات: 1- برای حصول به اثر درمانی مطلوب، ممکن است 4 هفته یا بیشتر زمان مورد نیاز باشد. 2- در صورت بروز عوارض گوارشی می‎توان دارو را همراه غذا مصرف کرد. 3- قطع مصرف دارو باید به تدریج و با نظر پزشک انجام شود. 4- به دلیل احتمال بروز سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 5- به دلیل اختلالات بینایی، خوابآلودگی، در صورت رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری و دقت دارند باید احتیاط کرد. 6- به دلیل افزایش خطر اقدام به خودکشی، به ویژه در اوایل درمان با این دارو، بستگان و افرادی که از بیمار نگهداری می‎کنند، باید هر گونه تغییر مشکوک در رفتار بیمار و وخیم شدن وضعیت افسردگی او را به پزشک اطلاع دهند. 10- در صورت بروز هر گونه واکنش آلرژیک مانند بثورات جلدی یا کهیر، باید مراتب فوراً به اطلاع پزشک رسانده شود. ‎

موارد مصرف: این دارو در درمان افسردگی شدید و اضطراب جنرالیزه به کار میرود.

هشدار: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

عوارض: 1- در صورت وجود اختلالات دوقطبی یا خطر بروز آنها، پرفشاری خون، بیماری‎های قلبی، نارسایی کبد، سیروز کبدی، سابقه مانیا، نارسایی کلیه، سابقه تشنج و گلوکوم با زاویه بسته با احتیاط فراوان مصرف شود. 2- به دلیل احتمال افزایش تمایل به خودکشی در اوایل درمان با این دارو، بیمار باید به دقت توسط بستگان تحت نظر باشد.

تداخل دارویی: مصرف همزمان این دارو با کلوزاپین می‎تواند منجر به افزایش غلظت خونی کلوزاپین و بروز عوارض ناخواسته از جمله تشنج شود. مصرف همزمان مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز، مصرف این دارو نباید تا 14 روز پس از قطع مصرف مهارکنندگان مونوآمین اکسیداز مصرف شود. همچنین مصرف داروهای مونوآمین اکسیداز باید پس از 7 روز از قطع مصرف ونلافاکسین شروع شود. مصرف همزمان این دارو با داروهای سروتونرژیک، ممکن است منجر به بروز سندرم سروتونرژیک شود. این دارو زمان پرترومبین و زمان ترومبوپلاستین پارشیال را در بیماران تحت درمان با وارفارین افزایش می‎دهد. مصرف همزمان سایمتیدین با این دارو می‎تواند منجر به افزایش غلظت پلاسمایی ونلافاکسین شود. این تداخل به ویژه در سالمندان، بیماران مبتلا به پرفشار ی خون یا اختلالات کبدی اهمیت دارد

نکات: 1- برای حصول به اثر درمانی مطلوب، ممکن است 4 هفته یا بیشتر زمان مورد نیاز باشد. 2- در صورت بروز عوارض گوارشی می‎توان دارو را همراه غذا مصرف کرد. 3- قطع مصرف دارو باید به تدریج و با نظر پزشک انجام شود. 4- به دلیل احتمال بروز سرگیجه، هنگام برخاستن از حالت خوابیده یا نشسته باید احتیاط نمود. 5- به دلیل اختلالات بینایی، خوابآلودگی، در صورت رانندگی یا انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری و دقت دارند باید احتیاط کرد. 6- به دلیل افزایش خطر اقدام به خودکشی، به ویژه در اوایل درمان با این دارو، بستگان و افرادی که از بیمار نگهداری می‎کنند، باید هر گونه تغییر مشکوک در رفتار بیمار و وخیم شدن وضعیت افسردگی او را به پزشک اطلاع دهند. 10- در صورت بروز هر گونه واکنش آلرژیک مانند بثورات جلدی یا کهیر، باید مراتب فوراً به اطلاع پزشک رسانده شود. ‎