فلوکستین (Fluoxetine) یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده‌های بازجذب سروتونین (SSRIs) است که استفاده از آن برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی اجباری، اختلال هراس، اختلال ناخوشی پیش از قاعدگی و پرخوری عصبی پذیرفته شده‌است. حیطه اثر این دارو بسیار گسترده‌تر از موارد ذکر شده‌است و تنها پس از مصرف منظم دارو، اثرات مطلوب آن نمایان می‌شود. از فلوکستین با نام تجاری پروزاک (Prozac) با عنوان «داروی قرن» و «یک کشف مهم در درمان افسردگی» یاد و ستایش می‌شود. برای خانم‌هایی که دچار افسردگی بعد از زایمان (PMD) می‌شوند، بهتر است این دارو تجویز نشود. این دارو فقط به شکل خوراکی در دسترس است.

موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.

هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركننده‎هاي مونوآمين اكسيداز،‌ اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مي‎يابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مي‎يابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فني‎توئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي ‌هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می‌-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.

نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خواب‎آلودگي،‌ نارسايي درتصميم‎گيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود.

موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.

هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركننده‎هاي مونوآمين اكسيداز،‌ اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مي‎يابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مي‎يابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فني‎توئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي ‌هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می‌-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.

نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خواب‎آلودگي،‌ نارسايي درتصميم‎گيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود.

موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.

هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركننده‎هاي مونوآمين اكسيداز،‌ اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مي‎يابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مي‎يابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فني‎توئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي ‌هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می‌-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.

نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خواب‎آلودگي،‌ نارسايي درتصميم‎گيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود.

موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.

هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركننده‎هاي مونوآمين اكسيداز،‌ اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مي‎يابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مي‎يابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فني‎توئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي ‌هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می‌-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.

نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خواب‎آلودگي،‌ نارسايي درتصميم‎گيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود.

موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.

هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركننده‎هاي مونوآمين اكسيداز،‌ اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مي‎يابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مي‎يابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فني‎توئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي ‌هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می‌-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.

نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خواب‎آلودگي،‌ نارسايي درتصميم‎گيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود.

موارد مصرف: فلوكستين براي درمان بیماریهای افسردگي، پرخوری عصبی و وسواس تجويز می‌شود.

هشدار: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

عوارض: در صورت وجود بيماري قلبي، صرع، درمان همزمان با الكتروشوك،‌ سابقه مانيا، نارسايي كبد و كليه با احتياط فراوان مصرف شود.

تداخل دارویی: اين دارو اثر وارفارين را افزايش مي‌دهد. درمصرف همزمان با مهاركننده‎هاي مونوآمين اكسيداز،‌ اثرات مركزي اين دارو‌ها افزايش مي‎يابد و خطر سميت وجود خواهد داشت. غلظت پلاسمايي بعضي از دارو‌هاي ضدافسردگي سهحلقهاي توسط اين دارو افزايش مي‎يابد. اين دارو با تغییر آستانه تشنج و نيز با افزايش غلظت پلاسمايي كاربامازپين و فني‎توئين اثر دارو‌هاي ضدصرع را تغيير مي‌دهد. اين دارو غلظت پلاسمايي ‌هالوپريدول را افزايش مي‌دهد. مصرف همزمان اين دارو با دارو‌هاي دوپامينرژيك موجب تحريك CNS و زيادي فشار خون می‌-گردد. مصرف همزمان اين دارو باليتيم خطر سميت CNS را افزايش مي‌دهد. نيمهعمر آلپرازولام در صورت مصرف همزمان با اين دارو ممكن است افزايش يابد.

نکات: 1- در صورت بروز بثورات جلدي، مصرف دارو بايد متوقف شود. 2- اگر تشنجات صرعي با مصرف اين دارو بدتر شدند، مصرف دارو بايد قطع شود. 3- از قطع ناگهاني مصرف اين دارو بايد اجتناب شود. 4- مصرف اين دارو حداقل 2 هفته پس از قطع مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد صورت پذيرد. 5- مصرف دارو‌هاي مهاركننده آنزيم مونوآمين اكسيداز بايد حداقل پنج هفته پس از قطع مصرف اين دارو، شروع شود. 6- اين دارو داراي نيمه عمر طولاني است که در تنظيم مقدار مصرف بايد مد نظر باشد. 7- براي درمان افسردگي ممكن است حداقل 4 هفته و براي درمان اختلالات وسواسی ممكن است حداقل 5 هفته زمان لازم باشد. 8- به دليل بروز خواب‎آلودگي،‌ نارسايي درتصميم‎گيري، تفكر و مهارت‌هاي حركتي، هنگام رانندگي يا كار با ماشين‎آلاتي كه نياز به هوشياري دارند،‌ بايد احتياط نمود.