[اُ کَ رَ / رِ / اُ کَرْ / کُرْ رَ / رِ] (اِ)کاسهء سفالی و جام آبخوری باشد. (برهان) (انجمن آرا). کاسهء گلین. کاسهء گلی. (جهانگیری). کاسه. (سروری). اسکره و اسکوره پیمانه ایست که مقداری معین میگیرد و در اوزان و مکائیل طبی مذکور است و بمعنی مطلق پیمانه نیز استعمال کنند. سکره. سکوره. اسکرچه. سکرچه. (رشیدی) :

(اُ کُ رِ) (اِ.) کاسه سفالین، کاسه گلین. مسکره و سکوره نیز گویند.

(اسم) ‹اشکوره، سکوره، سکره، اسکرجه، سکرجه› [قدیمی] [oskor[r]e] کاسۀ سفالی؛ جام آبخوری؛ نوعی پیمانه: ♦ بحر را پیمود هیچ اسکره‌ای؟ / شیر را برداشت هرگز بره‌ای؟ (مولوی: ۸۴۴).