[اَ را] (ع ص، اِ) جِ اسیر. بردگان.

[اَ را] (ع ن تف) نعت تفضیلی از سری. رونده تر: اسیر من الامثال و اسری من الخیال. (عقدالفرید ج 1 ص 121 حاشیه).

[اَ را] (اِخ) (سورهء...) سورهء بنی اسرائیل. و آن سورهء هفدهم از قرآن پس از نحل و پیش از کهف است.

(اَ را) [ ع. ] (ص. اِ.) جِ اسیر؛ بردگان، اسیران.

(اسم، صفت) [عربی، جمعِ اَسیر] [asrā] = اسیر