[اِ تِ] (ع مص) بزرگ دیدن کسی یا چیزی را: استکبره. (منتهی الارب).

(اِ تِ) [ ع. ] ۱- (مص م.) بزرگ د یدن کسی یا چیزی را. ۲- (مص ل.) تکبر کردن. ۳- خودنمایی، گردنکشی کردن.

(اسم مصدر) [عربی] [estekbār] ۱. (سیاسی) زورگویی ناشی از داشتن قدرت. ۲. [قدیمی] خود را بزرگ دانستن؛ تکبر کردن.

جهانخواری، طغیان، گردن‌کشی امپریالیسم ≠ استضعاف