[اُ دَ / دِ] (ن مف) نعت مفعولی از هر سه صاحب فطنت و صاحب نظر
(صفت مفعولی) ‹ستوده› [قدیمی] [ostude] ۱. مدحشده؛ ستایششده. ۲. پسندیده: ♦ هریکی از دیگری استودهتر / در سخا و در وغا و کرّوفر (مولوی۱: ۱۰۶۴).