[اُ تُ مَ / مِ] (اِ مرکب) در اصطلاح امروز، حکمی است که از طرف رؤسای کشورها به قنسولها و مأمورهای سیاسی داده میشود تا اعتبار آنها را نزد رؤسای کشور بیگانه استوار سازد و پیشتر اعتبارنامهء سیاسی گفته میشد.

(~. مِ) (اِمر.) حکمی است که از طرف رؤسای کشورها به سفرا و مأمورین سیاسی داده می‌شود تا اعتبار آن‌ها را نزد رؤسای دول بیگانه استوار سازد. قبلاً به این سند اعتبارنامه گفته می‌شد.

(اسم) (سیاسی) [ost[o]vārnāme] معرفی‌نامه، اعتبارنامه، و حکم انتصاب سفیر یا وزیرمختار که از طرف دولت صادر می‌شود تا در کشور دیگر به رئیس آن کشور ارائه دهد؛ اعتبارنامه.

استوارنامه یا اعتمادنامه نامه‌ای رسمی است که از طرف مقام اول یک کشور به مقام اول کشور دوم نوشته می‌شود و در آن به معرفی سفیر خود در آن کشور دوم و حدود اختیارات وی می‌پردازد.