[اِ تِ] (ع مص) ناشناختن. (منتهی الارب) (زوزنی). || دریافتن خواستن امری را که نمیشناسی آنرا. (منتهی الارب). || انکار کردن.

فرهنگ معین

استنکار

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) ۱- انکار کردن. ۲- نشناختن.

فرهنگ عمید

استنکار

(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [estenkār] شناختن کسی را منکر شدن؛ انکار کردن.