[اِ تَ] (اِ) جور. (برهان). جفا. (غیاث). ظلم. (غیاث) (برهان). ستم. (برهان) (جهانگیری) :

[اَ تَ / ـَسْ تَ] (فعل) ـَستم. صیغهء اول شخص مفرد از مصدر مفروض «اَسْتَن». هستم. ام: آمده استم؛ آمده ام. شنیدستم؛ شنیده ام :

(اِ تَ) (اِ.) ستم، ظلم.

(اسم) [قدیمی] [estam] = ستم