موارد مصرف: اين دارو همراه با ساير دارو‌هاي ضدسل در درمان سل، درمان بروسلوز (همراه با تتراسيكلين)، گرانولوما اينگوئينال، طاعون و تولارمي مصرف میشود. استرپتومايسين همراه با پنیسیلین به عنوان جایگزین جنتامایسین در درمان اندوکاردیت باکتریایی مصرف میشود.
هشدار: فاصله زماني بين دفعات مصرف دارو در بيماران مبتلا به نارسایی كليه بايد افزايش يابد.
عوارض: فاصله زماني بين دفعات مصرف دارو در بيماران مبتلا به نارسایی كليه بايد افزايش يابد.
تداخل دارویی: درصورت مصرف همزمان سفالوسپورينها (بهويژه سفالوتين)، آمفوتريسين، سيكلوسپورين و دارو‌هاي سيتوتوكسيك، خطر بروز سميت كليوي (و احتمالاً سميت گوشي) افزايش مييابد. مصرف همزمان استرپتومايسين با نئوستيگمين و پيريدوستيگمين، اثر اين دارو‌ها را كاهش ميدهد. مصرف همزمان استرپتومايسين با دارو‌هاي مسدد عصب-عضله ممكن است موجب ضعف بيشتر عضلات اسكلتي، ضعف تنفسي و حتي آپنه شود. خطر بروز سميت گوشي درصورت مصرف همزمان استرپتومايسين با دارو‌هاي مدر مؤثر بر قوس هنله ممكن است افزايش يابد. از مصرف همزمان اين دارو با كاپرئومايسين بايد خودداري كرد.
نکات: 1- دوره درمان سل ممكن است 2-1 سال يا حتي بيشتر طول بكشد. با وجود اين، در صورت بروز علائم مسموميت با اين دارو، مصرف آن بايد قطع شود. 2- محل تزريق دارودر هر بار تزريق بايد عوض شود. تزريق غلظتهاي بيش از mg/ml500 توصيه نمیشود.
موارد مصرف: اين دارو همراه با ساير دارو‌هاي ضدسل در درمان سل، درمان بروسلوز (همراه با تتراسيكلين)، گرانولوما اينگوئينال، طاعون و تولارمي مصرف میشود. استرپتومايسين همراه با پنیسیلین به عنوان جایگزین جنتامایسین در درمان اندوکاردیت باکتریایی مصرف میشود.
هشدار: فاصله زماني بين دفعات مصرف دارو در بيماران مبتلا به نارسایی كليه بايد افزايش يابد.
عوارض: فاصله زماني بين دفعات مصرف دارو در بيماران مبتلا به نارسایی كليه بايد افزايش يابد.
تداخل دارویی: درصورت مصرف همزمان سفالوسپورينها (بهويژه سفالوتين)، آمفوتريسين، سيكلوسپورين و دارو‌هاي سيتوتوكسيك، خطر بروز سميت كليوي (و احتمالاً سميت گوشي) افزايش مييابد. مصرف همزمان استرپتومايسين با نئوستيگمين و پيريدوستيگمين، اثر اين دارو‌ها را كاهش ميدهد. مصرف همزمان استرپتومايسين با دارو‌هاي مسدد عصب-عضله ممكن است موجب ضعف بيشتر عضلات اسكلتي، ضعف تنفسي و حتي آپنه شود. خطر بروز سميت گوشي درصورت مصرف همزمان استرپتومايسين با دارو‌هاي مدر مؤثر بر قوس هنله ممكن است افزايش يابد. از مصرف همزمان اين دارو با كاپرئومايسين بايد خودداري كرد.
نکات: 1- دوره درمان سل ممكن است 2-1 سال يا حتي بيشتر طول بكشد. با وجود اين، در صورت بروز علائم مسموميت با اين دارو، مصرف آن بايد قطع شود. 2- محل تزريق دارودر هر بار تزريق بايد عوض شود. تزريق غلظتهاي بيش از mg/ml500 توصيه نمیشود.
موارد مصرف: اين دارو همراه با ساير دارو‌هاي ضدسل در درمان سل، درمان بروسلوز (همراه با تتراسيكلين)، گرانولوما اينگوئينال، طاعون و تولارمي مصرف میشود. استرپتومايسين همراه با پنیسیلین به عنوان جایگزین جنتامایسین در درمان اندوکاردیت باکتریایی مصرف میشود.
هشدار: فاصله زماني بين دفعات مصرف دارو در بيماران مبتلا به نارسایی كليه بايد افزايش يابد.
عوارض: فاصله زماني بين دفعات مصرف دارو در بيماران مبتلا به نارسایی كليه بايد افزايش يابد.
تداخل دارویی: درصورت مصرف همزمان سفالوسپورينها (بهويژه سفالوتين)، آمفوتريسين، سيكلوسپورين و دارو‌هاي سيتوتوكسيك، خطر بروز سميت كليوي (و احتمالاً سميت گوشي) افزايش مييابد. مصرف همزمان استرپتومايسين با نئوستيگمين و پيريدوستيگمين، اثر اين دارو‌ها را كاهش ميدهد. مصرف همزمان استرپتومايسين با دارو‌هاي مسدد عصب-عضله ممكن است موجب ضعف بيشتر عضلات اسكلتي، ضعف تنفسي و حتي آپنه شود. خطر بروز سميت گوشي درصورت مصرف همزمان استرپتومايسين با دارو‌هاي مدر مؤثر بر قوس هنله ممكن است افزايش يابد. از مصرف همزمان اين دارو با كاپرئومايسين بايد خودداري كرد.
نکات: 1- دوره درمان سل ممكن است 2-1 سال يا حتي بيشتر طول بكشد. با وجود اين، در صورت بروز علائم مسموميت با اين دارو، مصرف آن بايد قطع شود. 2- محل تزريق دارودر هر بار تزريق بايد عوض شود. تزريق غلظتهاي بيش از mg/ml500 توصيه نمیشود.