[اَ زِمْ مَ] (ع اِ) جِ زمام. مهارها : چون بندگان حضرت پادشاه عالم عادل مؤید مظفر منصور مالک ازمهء انام.. (گلستان).

[اَ زِ مَ] (ع اِ) رنج و سختی. || قحط. (غیاث).

[اَ مَ] (ع مص) یکبار خوردن بسیری. || (اِ) سختی. || قحط. || (ص) قحطناک: سنهٌ ازمه. (منتهی الارب).

[اَ زَ مَ] (ع اِ) سختی. || قحط. ج، اِزم. (منتهی الارب).

(اَ زِ مِّ) [ ع. ازمه ] (اِ.) ج. زمام ؛ مهارها، افسارها.

(اسم) [عربی: ازمَّة، جمعِ زِمام] [قدیمی] [azemme] = زمام