[اُ تُ دُ] (فرانسوی، ص، اِ)(1) (از مزید مقدم یونانی اُرْتُ، بمعنی راست + کلمهء یونانی دُکسا، بمعنی عقیده) عقیدهء مذهبی که آن را حق و بر حقانیت گرفته باشند. || راست دین. حنیف.

(اسم) [فرانسوی: orthodoxe، مٲخوذ از یونانی] ‹ارتودوکس، ارتودکس› [ortodoks] ۱. یکی از فرقه‌های بنیادگرای مسیحیت که از واتیکان اطاعت نمی‌کند و بیشتر در شبه‌جزیرۀ بالکان و اروپای شرقی رواج دارد. ۲. (صفت) پیرو کلیسای ارتدکس: مسیحی ارتدکس. ۳. (صفت) مربوط به کلیسای ارتدوکس: عقاید ارتودکس. ۴. (صفت) دارای اعتقاد سرسختانه به یک مذهب یا نظریه.

اُرْتُدُکْسْ یا ارتدوکس یا ارتودوکس از ریشهٔ یونانیِ اُرْثُذُکْسُش (ορθοδοξος) به معنی «راست‌آیین»، «باور درست» یا «صاحب عقیدهِ درست» است. این واژه در تعریف باورهای دینی به اصول اعتقادیِ درست و پیروان آن گفته می‌شود و در مقابل اعتقادات هترودوکس و پیروان آن قرار می‌گیرد.