[اِ] (ع مص) ناز کردن. (تاج المصادر بیهقی).

(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [edlāl] ۱. فخرفروشی کردن. ۲. ناز و کرشمه کردن؛ عشوه آمدن.

ادا، اطوار، دلال، غنج، ناز