[اُ خُ] (اِخ) (بمعنی خوب) لقب اردشیر سوم هخامنشی که ظاهراً یونانی شدهء کلمهء وَهوکَ فارسی هخامنشی است. رجوع به اردشیر سوم و ایران باستان ص74، 952، 954، 955، 956، 1140، 1152، 1153، 1155، 1157، 1158، 1164، 1165، 1179، 1183، 1214، 1324، 1360، 1430، 1449، 1629، 1637، 1644، 1872، 1883، 1936، 1943، 1954، 2018، 2124 شود.

[اَ خَس س] (ع ن تف) نعت تفضیلی از خسیس. زبون تر. فرومایه تر. خوارتر. (غیاث اللغات). ارذل. خسیس تر : نتیجه تابع اخسّ مقدمتین است. ندانستند [ کدخدایان غازی و اریارق ] که چون خداوندان ایشان برافتادند ارذل من النعل و اخسّ من التراب باشند. (تاریخ بیهقی).

(اَ خَ سُ) [ ع. ] (ص تف.) خسیس تر، زبون تر، فرومایه تر، خوارتر.

(صفت) [عربی: اخسّ] [قدیمی] [axas[s]] خسیس‌تر؛ فرومایه‌تر؛ پست‌تر؛ خوارتر؛ زبون‌تر.

اخس می‌تواند به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد