[اِ تِ] (ع مص) خویشتن را بچیزی بخاریدن. (زوزنی). خویشتن درمالیدن بوی. با هم خراشیدن. با هم مالیدن. (غیاث). || محتاج خاریدن شدن. || با کسی واکوشیدن. (زوزنی). با کسی کوشیدن. (تاج المصادر). کاویدن با کسی. || احتکاک در صدر؛ خلیدن در دل.

(اِ تِ) [ ع. ] (مص م.) به هم ساییدن، به هم سودن.

(اسم مصدر) [عربی] [قدیمی] [ehtekāk] ۱. خراشیدن. ۲. خاریدن. ۳. ساییدن؛ اصطکاک. ۴. خود را به چیزی مالیدن.

سايش , اصطکاک , مالش , اختلا ف , حساسيت