[اِتْ تِ] (ع مص) کار به کسی گذاشتن. واگذاشتن. || اعتماد کردن بر کسی. (تاج المصادر بیهقی) (زوزنی). تعویل. || تسلیم شدن.

(اِ تِّ) [ ع. ] (مص ل.) ۱- توکل کردن. ۲- کار خود را به دیگری واگذاشتن و به او اعتماد کردن. ۳- تسلیم شدن. ؛ ~ به خدا توکل کردن به خدا.

(اسم مصدر) [عربی] [ettekāl] کار خود را به کسی واگذاشتن و به او اعتماد کردن؛ توکل کردن.