[ذَ] (اِ مرکب) (از: آذر، آتش + گون، فام) گلی است که آن را خجسته گویند، رنگش زرد بود و میانش سیاه. (فرهنگ اسدی، خطی) :

(~.) (ص مر.) نک آذریون.

آتش‌رنگ، آتش‌فام، آتشگون، آتشین، آذرین

[دختر] به رنگ آتش ؛ (در گیاهی) نام گلی از انواع شقایق که آن را خجسته نیز می‌گویند؛ شقایق؛ همیشه بهار (گل)