[دختر] (عربی) از واژههای قرآنی در سوره بقره ، آلعمران و کهف به معنای عطا کن به ما ، ببخش به ما؛ (در یونان باستان) (در اعلام) آتنا رب النوع یونانی مظهر اندیشه ، هنرها ، دانشها و صنعت ، دختر زئوس و الههای است که اسم خود را به شهر ' آتن ' داده
آتنا و آتنه ، ملقب به پالاس (Παλλὰς)، در اساطیر یونانی، الههٔ خرد، جنگاوری، تدبیر و نگهبان شهر آتن بود و نام آتن را به افتخار او این چنین نامیدند. اصالت اولیهٔ این الهه اژهای است و بعدها به عنوان ایزدبانوی محافظ شهرهای یونان به خصوص آتن مورد پرستش قرار گرفت. او همچنین به نامهای Polias و Poliouchos شناخته میشود. معابد وی معمولاً در بالای آکروپلیس و مرکز شهر قرار داشت. معبد پارتنون در آکروپولیس آتن به او اهدا شدهاست. او همچنین به عنوان خدای جنگجو مورد پرستش قرار میگرفت؛ افراد بر این باور بودند که او سربازان را در جنگ هدایت میکند.